مجلس ششم را که ولش التماس دعا تا صبح ما را دعا کنند اما مجلس هفتم چی که ادعاهایی داشتند و البته بهتر از قبلی ها بودند اما ما که خدا نیستیم اما چه قدر باید استغفار کنند سر جلساتی که به حد نصاب نرسید یا حرف های زاید خارج از دستور بخصوص آن اوایل نمی دانم
اما میخواهم بگویم ماهم چه قدرباید استغفار کنیم به خطر رای نسنجیده مان رای هایی که مثلا به حزبی می دادیم بدون تامل و شناخت در مورد شخص و این کاملا مسلم است است که هرکس در هر حزبی هست وامدار آن حزب هم هست باید گوشه و کنار یه حالی هم به ان حزب بدهد خلاصه اینه هر چند بیانم علمی نبود وچهار چوب نداشت اما یادتان نرود نه به آن معلم های دینی پخمه دوران راهنمایی رای بدهید که ظاهرا از رسول خداهم در عمل به دین جلو زده اند و نه به آم معلم های مرضداری که به جای اینکه یک کلمه درس یاد بدهند همه اش این و آن را تخریب می کرد وبا ریش نامرئی اش و تی شرت وشلوار لیش پز روشنفکری می داد ودر اداره خانواده خود مانده بود(البته سوئ تفاهم نشود که احترام معلم واجب هست واین ها فقط رای ندهیید) به همونی رای بدهید که نه پیرهن دیپلمات (آخوندی) می پوشد وتسبیح به دست است ونه اون کروات داره
جفتشان نمی فهمند.